Aleksijewicz, Swietłana. Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka [Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego]

 Aleksijewicz, Swietłana. Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka [Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego]

Rok: 2014Gatunek: ReportażKraj nagrody: PolskaTemat: Białoruśhomo sovieticusRosjaZSRR

Sprawdź dostępność w bibliotece!

Opis:

Nie sposób go z nikim pomylić, choć jest podobny i zarazem niepodobny do reszty ludzkości. Ma własny słownik i doskonale wie, co jest dobre, a co złe. Paszport radziecki przechowuje jako najcenniejszy skarb. Homo sovieticus.

Nie umarł wraz z upadkiem imperium, za to musiał stawić czoła nowej rzeczywistości, gdy wbrew przewidywaniom Marksa po socjalizmie nastąpił kapitalizm, ojczyznę zastąpił supermarket, a władzę przejęli handlarze i cinkciarze. Wiecznie żywy, chętnie opowiada o swoich bohaterach i męczennikach, o nadziejach i rozczarowaniach, o złości, frustracji i zderzeniu z rzeczywistością. To z tych opowieści, domowych i osobistych składa się nowa niezwykła książka wybitnej białoruskiej autorki, wymienianej w gronie kandydatów do Nagrody Nobla. Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny oddaje hołd zwykłemu człowiekowi, którego losy przeplatają się z Historią.

(Źródło opisu: strona wydawcy)

Recenzje:

Opowieść polifoniczna to znak firmowy Swietłany Aleksijewicz. W latach 90. i na początku XXI wieku reporterka nagrała setki rozmów z ludźmi radzieckimi. Po upadku imperium stracili grunt pod nogami. Wszystko, w co wierzyli, przestało obowiązywać. Świat po pierestrojce okazał się obcy i wrogi. Także zwolennicy zmian przeżywają rozczarowanie. Nie potrafią żyć w warunkach drapieżnego kapitalizmu, popadają w nędzę, popełniają samobójstwa. Koniec „wspólnej ojczyzny proletariatu” przynosi wojny, zamachy, mordy na tle etnicznym. Budzi się tęsknota za komunistycznym ładem, za rządami silnej ręki. I nadzieje na odrodzenie imperium: „Jeszcze nasze migi będą latać nad Rygą”.

Elżbieta Sawicka, kulturalna.warszawa.pl

 Zobacz inne nagrodzone książki w kategorii:

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego

 Liao, Yiwu. Prowadzący umarłych [Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego] (2011)

Zbiór blisko trzydziestu wywiadów z przedstawicielami najniższych warstw chińskiego społeczeństwa. Wśród rozmówców Liao Yiwu są m. in.: handlarz ludźmi, kierownik szaletu publicznego, mistrz feng shui, trędowaty, chłopski cesarz, lunatyk, śpiewak uliczny. Ich opowieści mówią nam równie wiele o życiu codziennym Chińczyków żyjących na samym dole drabiny społecznej, ile o kulturowym bogactwie, wielosetletniej tradycji i skomplikowanej historii najnowszej tego kraju. Oddając...

 Reszka, Paweł Piotr. Diabeł i tabliczka czekolady [Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego] (2015)

Bohaterowie reportaży Pawła Piotra Reszki to między innymi: sześciokrotny morderca i pięciokrotna zabójczyni, jeden ksiądz, co z dzieci szatana wyganiał, drugi, który nowicjuszkom miłość bożą na leżąco demonstrował. Dalej: nastolatek, który przez sześć lat żył z widmem z internetu, aż je zadźgał nożem. I pan Krzysztof, który nie rozumie, komu ryk jego lwów może przeszkadzać. A także Tadeusz, który odkrył...

 Dasgupta, Rana. Delhi. Stolica ze złota i snu [Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego] (2016)

Po wprowadzeniu otwartej gospodarki rynkowej w Indiach zapanował chaos niszczenia i tworzenia: slumsy i targowiska były burzone, a na ich miejscu wyrastały centra handlowe i apartamentowce, powstawały oszałamiające fortuny, młodzi ludzie robili zawrotne kariery, a luksus był na wyciągnięcie ręki. Ale transformacja dała też początek ogromnym nierównościom społecznym, a przemoc na ulicach osiągnęła niespotykaną dotąd skalę. Rana Dasgupta pisze o...

Zobacz inne nagrodzone książki tego autora:

 Aleksijewicz, Swietłana. Wojna nie ma w sobie nic z kobiety [Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego, Angelus] (2010, 2011)

Wojna nie ma w sobie nic z kobiety była gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o „pacyfizm, naturalizm oraz podważanie heroicznego obrazu kobiety radzieckiej”. W okresie pieriestrojki książka prawie jednocześnie ukazywała się w odcinkach w dwóch rosyjskich czasopismach: „Oktiabr” i „Roman-gazieta” i została opublikowana w dwóch wydawnictwach: mińskim Mastackaja Litaratura oraz moskiewskim Sowietskij Pisatiel....